Doorgaans wordt aangenomen dat het samenbrengen van mensen in een team ook betekent dat die mensen in staat zijn om in dat team optimaal te functioneren. Maar zo werkt het niet. Voor een doeltreffende samenwerking moeten tal van voorwaarden ingevuld zijn [zie ook themanummer Huisarts en Samenwerking, Huisarts Nu 2003;(32)1]. Dit exploratief onderzoek ging na of er een lineair verband bestaat tussen de graad van ‘interdependentie’ (onderlinge samenhang tussen teamleden) en de effectiviteit van de samenwerking. Hiervoor werden vier praktijkvormen onder de loep genomen.

Welke invloed hebben de groep en de moderator op het leerproces in LOK-groepen? Om dit te achterhalen werden in drie LOK-groepen gedurende één jaar observaties verricht en de gesprekken tijdens de LOK-vergaderingen geanalyseerd. De resultaten bevestigen dat de ontwikkelingsfase waarin de LOK-groep zich bevindt, de begeleidingsstijl van de moderator en vooral de interactie tussen beide bepalend zijn om als groep tot effectief leren te komen. De moderator speelt hierin een grote rol.

LOK-groepen zijn bedoeld als leergroepen; men tracht er de deelnemende artsen iets bij te brengen. Bij kennisoverdracht spelen verschillende aspecten een rol. Vooreerst: welke kennis wil men overbrengen? Ervaringskennis beklijft het meest en blijft het langst hangen, maar hoe komt men ertoe? Ten tweede: hoe vatbaar is de groep voor kennisopname? Elke groep doorloopt immers verschillende ontwikkelingsfasen. En ten slotte: welke begeleidingsstijl moet de LOK-moderator hanteren om de groep te motiveren om tot echt ervaringsleren te komen? Enkele theoretische concepten over groepsleren.